Wentylacja mechaniczna w mieszkaniu z założenia ma zapewniać utrzymanie dobrych warunków higienicznych. Czasami ,gdy wentylacja ulega rozregulowaniu staje się przyczyną wielu problemów. Pierwsze kroki jakie podejmujemy to powiadomienie o tym fakcie zarządcy budynku. Następnie powinniśmy uzbroić się w cierpliwość. Poniżej omówimy podstawowe parametry jakie powinna spełniać wentylacja oraz podstawowe problemy z nią związane. Postaramy się również wskazać drogą do ich rozwiązania.
Podstawowe parametry związane z wentylacją mieszkań.
Wydajność wentylacji – w budynkach mieszkalnych obowiązują nas przepisy wynikające bezpośrednio z prawa budowlanego. Wydajność wentylacji jest szczegółowo określona w warunkach technicznych dla pomieszczeń sanitarnych takich jak kuchnia, łazienka, toaleta czy garderoba. Wywiew z tych pomieszczeń powinien odbywać się w wartościach kuchnia 50-70m3/h ( w zależności czy mamy kuchnię z instalacją gazową czy płytą elektryczną/indykcyjną), łazienka – 50m3/h, toaleta – 30m3/h i garderoba – 15m3/h).
Hałas – normy przywołane w rozporządzeniu również określają wartości odnoszące się do hałasu emitowanego ze źródeł wentylacji w budynku.
Wymienione powyżej parametry są źródłem najczęściej zgłaszanych problemów związanych z wentylacją mechaniczną.
Słaba wentylacja – co robić ?
Jeżeli po kontroli okazuje się ,że w naszym mieszkaniu mamy za słabą wentylację to rozpoczynamy prace dążące do jej poprawy. Na początek należy przygotować przekrój instalacji ,której problem dotyczy. Po naniesieniu wartości z innych mieszkań należy je zsumować. Jeśli całkowita wartość pomiarów jest właściwa wystarcza zazwyczaj zwykła regulacja. Przy czym należy tu zaznaczyć ,że nie zawsze jest ona łatwa do wykonania, a czasem wręcz nie możliwa, jeżeli część mieszkańców nie udostępni swoich lokali. W takim wypadku dążymy do wyregulowania jak największej części instalacji i sprawdzamy na ile nasze działania przyniosły wymierny efekt.
Jeśli suma pomiarów odbiega od projektowanej wartości to regulujemy wyregulować pracę wentylatora, a by jego wydajność na wyrzutni odpowiadała wydajności projektowanej. Pojawia się tu jednak ryzyko, że zwiększenie wydajności urządzenia , zwiększy również hałas pochodzący od urządzenia.
W takim wypadku najczęściej wymienia się wentylatory na dachu ,na takie ,które obsłużą wykonaną instalację. Związane jest to zazwyczaj z dużymi nakładami finansowymi i nie każda wspólnota decyduje się na takie inwestycje.
Podobna sytuacja ma miejsce kiedy mamy do czynienia z wentylacją ciśnieniową lub higrosterowalną. Tu jednak większość pracy związana jest z zakazem wymiany kratek systemowych na dekoracyjne. Po wykonaniu nastawy parametrów na wentylatorze wentylacja powinna pracować prawidłowo. Dlaczego kratki systemowe są tak ważne? Ponieważ ograniczają straty ciśnienia w instalacji, zapewniając nominalny przepływ, dzięki czemu wentylator nie zwiększa swoich obrotów, aby kompensować ciśnienie w instalacji.
W celu wykonania pomiarów i regulacji instalacji wentylacji skontaktuj się z naszym biurem.
Głośna wentylacja – co robić ?
W przypadku ,gdy hałas związany z wentylacją lub klimatyzacją staje się dla nas uciążliwy należy wykonać pomiar hałasu. Ważne ,aby pomiar był wykonany odpowiednim urządzeniem w warunkach określonych w normie PN-87/B-02156 (Metody pomiaru dźwięku A w budynkach mieszkalnych). Aplikacje na telefon, czy urządzenia typu decybelomierz w przedziale 200-1000zł praktycznie w żaden sposób nie odzwierciedlają prawdziwej sytuacji. Miernik musi być całkowany z dokładnością mikrofonu =1. Mikrofon powinien być elektrostatyczny. Zarówno miernik jak i mikrofon muszą posiadać aktualne świadectwo legalizacji potwierdzone właściwą kalibrację.
Zacznijmy jednak od początku omawiając podstawy prawne. Kwestia wymagań dotyczących hałasu została określona w Warunkach Technicznych oraz przywołanej w nich Polskiej Normie PN-87/B-02151/02 – ( Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem pomieszczeń w budynkach. Dopuszczalne wartości dźwięku w pomieszczeniach). Dodatkowym dokumentem jest Dyrektywa nr 2002/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 czerwca 2002 r. odnosząca się do oceny i zarządzania poziomem hałasu w środowisku. Zgodnie z tymi aktami prawnymi równoważny poziom dźwięku A przenikającego do pomieszczeń mieszkalnych od wszystkich źródeł hałasu łącznie nie powinien przekraczać poziomu 40 dB(A) w ciągu dnia (600– 2200) odniesionego do najniekorzystniejszych 8 godzin i 30 dB(A) w ciągu nocy (2200– 600) odniesionego do najniekorzystniejszej półgodziny, natomiast w kuchni i pomieszczeniach sanitarnych odpowiednio: 45 dB(A) i 35 dB(A).
Natomiast poziom dźwięku A przenikającego do pomieszczeń mieszkalnych od wyposażenia technicznego budynku oraz innych urządzeń w budynku i poza budynkiem, odpowiednio: 35 dB(A) i 25dB(A), oraz 40 dB(A).
W praktyce oznacza to, że jeżeli wskazane powyżej wartości są osiągnięte nie można dochodzić żadnych roszczeń. Jeśli jednak jest inaczej to deweloper na podstawie rękojmi powinien usunąć wadę.